به یاد مردی که خود را وقف مردم کرد
برای شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی
وقتی آسمانِ شمالِ غربِ ایران، در غروبی سنگین، خبر از پرواز آخرینِ مردی داد که عمری برای مردم زیست، دل‌های بسیاری شکست.
آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور مردمی جمهوری اسلامی ایران، در حالی که برای ادای وظیفه‌ای انقلابی و دیپلماتیک به مرزهای وطن رفته بود، آسمانی شد؛ و نامش با عنوان "شهید خدمت" در حافظه این ملت ماندگار شد.
او مردی بود از مردم، برای مردم، در میان مردم. ساده‌زیست بود، صادق، خالص و خستگی‌ناپذیر. در قامت یک طلبه، قاضی، رئیس قوه قضائیه و رئیس‌جمهور، هرگز از جوهره روح مردمی‌اش فاصله نگرفت. بارها و بارها او را دیدیم که بی‌هیچ تشریفات، در روستاهای دورافتاده، بیمارستان‌های محروم، یا کنار کشاورزان و کارگران ایستاد؛ و همان‌گونه که بود، بی‌تکلف، به حرف دل مردم گوش سپرد. مردم برایش نه «موضوع کار» بلکه «جهت حیات» بودند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدّ ظلّه العالی)، در سوگ این مرد بزرگ فرمودند:
«رئیس‌جمهور خدوم و محبوب، آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، به‌راستی نماد مجاهدت بی‌وقفه و خدمت صادقانه بود. او در مسیر انجام وظیفه، جان عزیزش را تقدیم کرد و این افتخار کمی نیست.»
و پیش از این نیز، در توصیف شخصیت او، بارها تأکید کرده بودند:
«آقای رئیسی شب و روز نمی‌شناسد؛ دائم در حال کار و تلاش است. ایشان واقعاً خستگی‌ناپذیر و صادق است و به دنبال حل مشکلات مردم.»
این جملات، نه تنها گواه جایگاه رفیع شهید رئیسی در نگاه رهبری است، بلکه تصویری روشن از روح بزرگ و نیت پاک او به دست می‌دهد. او آمده بود تا بماند؛ نه بر کرسی قدرت، که در دل‌ها. و اینک، با خون خویش، عهد خدمت را مهر کرد و رفت. نه در بستر آسایش، بلکه در مسیر خدمت.
شهادت او، نه پایان که آغاز فصل تازه‌ای از مسئولیت برای ماست. راهی که او رفت، راهی است که باید ادامه یابد؛ با همان نگاه مردمی، همان اخلاص انقلابی، و همان شجاعت در تصمیم‌گیری. میراث او، فقط کارنامه‌ای در سیاست نبود؛ بلکه الگویی است از دیانت، عدالت، تواضع و وفاداری به آرمان‌های امام و انقلاب.
روحش شاد، یادش ماندگار، و راهش پررهرو باد.
نویسنده: مهدی مبرا
